Begin oktober zijn we een week naar Napels geweest. Maar niet alleen naar de stad, we hebben ook de omgeving bezocht. Want op redelijke afstand is de Amalfi kust te bezoeken met trein en bus, de eilanden Capri en Procida met de boot, en natuurlijk ook Pompeï.

Het bevalt ons het best om in het hart van het historisch centrum te verblijven. Zodat we aan het begin van onze dagtrip de stad zien ontwaken, en aan het einde van de dag daar nog even door heen kunnen struinen. Wij houden van het karakter van de oude centra die wij bezoeken.

Capri

We zijn de week begonnen met het eiland Capri. Na om 7.00 uur naar de haven te zijn gewandeld, een cappuccino met wat lekkers te hebben genuttigd ging om 8.30 de boot vanuit de haven. Het is een 3 kwartier varen met een jetboot  van NLG, die we via internet hadden geboekt op de site van Direct Ferries. 

Op het eiland hebben we al snel de Funiculair gepakt naar Capri-dorp, een schitterende plek met waanzinnige villa's. Van daaruit gewandeld naar Belvedere Tragora om de Faraglione di Terra te zien. Een prachtig wandelpad met spectaculaire uitzichten.

Helaas is de via Krupp afgesloten door gevaar voor vallend gesteente, dus we zijn met een omweg naar de Marina Piccola gelopen en van daaruit met de bus weer terug naar de Marina Grande.

Pompeï

Met een bomvolle boemeltrein van Circumvesuviana ben je vanuit het Garribaldi station ongeveer 40 minuten onderweg. Maar na heel veel haltes stopt hij dan uiteindelijk bij de ingang van Pompeï. Het station bij Pompei heeft de klinkende naam ‘Pompei S. Villa Misteri’.

In de ochtend zijn we met een "Engels" sprekende gids meegelopen. Dus heel veel hebben we daar niet van opgestoken. In de middag is het veel rustiger en zijn we zelf onze weg gaan vinden.

Het is zeker de moeite waard om de badhuizen, oude geplaveide straten en ruïnes te bezoeken. Op het moment van de uitbarsting was Pompeii een welvarend stadje met zo’n 20.000 inwoners. Toen in augustus 79 geschiedenis geschiedde, trok een regen van puimsteen gevolgd door een verstikkende gaswolk over de stad. De meeste bewoners waren de stad al ontvlucht, maar de naar schatting 2.000 mensen die door omstandigheden waren achtergebleven, maakten geen schijn van kans en stierven door de vallende brokstukken of het gas.

Procida

Tijdens mijn voorbereiding naar "Wat te doen in Napels" kwam ik foto's tegen van dit kleine eilandje op 35 minuten varen van Napels. Het ziet er al leuk als we de haven binnenvaren, het kerkje in de zon, de pastel kleurige cafe's met hun terrassen. Maar de andere kant van het eilandje is waar ik voor kom, de Marina Corricella.

Na onze cappuccino kuieren we dan ook door de straatjes van het historische centrum richting het kleurrijke vissershaventje. We zijn er zo, want op dit punt is het eiland nog geen kilometer breed. Bij de kerk Santa Maria delle Grazie gluren we al even naar beneden. Maar het mooiste uitzicht heb je vanaf de vesting Terra Murata, met ruim 90 meter het hoogste punt van het eiland.

Positano

Na een treinrit van een uur vanuit Napels kom je aan in Sorrento, dan vertrekt er een bus die je via een prachtige weg, met duizelingwekkende diepten naar het stadje aan de Amalfikust brengt. Zo vlot als ik het beschreven heb gaat het niet, het is vaak staan in de trein, en de bus doet er vanwege de smalle kustweg ook wel even over. De kustweg is qua breedte waarschijnlijk ontworpen op basis van de Fiat 500 uit de jaren 60.

Maar dan zijn we er eindelijk. Positano ligt als een kleurrijk palet tegen de rotsen. Het stadje aan de Amalfikust is wel eens omschreven als ‘de enige plek ter wereld met een verticale in plaats van een horizontale basis’. Je krijgt er inderdaad het vermoeden dat er geen andere weg is dan die omhoog. Buiten de brede boulevard langs de kust wachten steile steegjes en ontelbaar veel trappetjes. De vrolijk geschilderde huisjes lijken tegen de rotsen te zijn geplakt.

Napels

De eerste middag waarop we de stad in zijn gedoken kwamen we vanaf de haven. Op weg naar de Funiculair Centrale "verdwaalden" we even in de wijk Quarterie Spagnoli. Een wijk waar we zeker nog terug zouden gaan. Maar het doel was op naar het uitzicht over Napels te gaan.

De Vomeroheuvel is het hoogste punt van Napels. Op de top staat het imposante kasteel Sant’Elmo dat vanuit vrijwel ieder punt in de stad is te zien. Vanaf het fort heb je rondom schitterend uitzicht op de stad.

Weer beneden zijn we via de Via Toledo, door de hectiek van de stad, naar ons appartement gelopen aan de Via Anticaglia 13, 80138 Napels.

Napels, historic center

Niet te missen in Napels is de Spaccanapoli (letterlijk: gespleten Napels). Het centrum van Napels wordt door deze kilometerslange sliert van kaarsrechte straten in tweeën gesplitst. Een van die straten is Via Benedetto Croce, een levendige straat vol winkeltjes, koffiebarretjes en kraampjes met Napolitaans streetfood. Samen met de Via dei Tribunali en de zijstraten hiervan was dit wel onze favoriet.

Sla vooral ook de zijstraat Via San Gregorio Armeno in. In dit smalle straatje is het 365 dagen per jaar kerst. Er zijn tientallen ateliers gevestigd van kunstenaars die kerstfiguren maken: een eeuwenoude traditie in Napels. Aan weerszijden van het straatje vergaap je je aan duizenden handgemaakte kerststallen – en figuren in alle soorten en maten. Van traditionele figuren als Jozef en Maria tot beroemdheden als Maradona en Queen Elizabeth. Er worden zelfs hele kerstdorpjes met oude ambachten nagemaakt.

Wil je op een bijzondere plek je inkopen doen? Wandel dan Galleria Umberto binnen. Ook als je niet van winkelen houdt, is het de moeite waard om deze historische winkelgalerij van binnen te bekijken. Bewonder de indrukwekkende glazen koepel en bekijk op de vloer mooie mozaïeken van alle sterrenbeelden.

Napels, Quarterie Spagnoli

Quartieri Spagnoli. De Spaanse wijk was ooit een beruchte wijk die leed onder de sterke invloed van de Camorra. Hoge werkloosheid zorgden voor veel criminaliteit en prostitutie. Een plek die je vroeger dus beter kon vermijden. Vandaag de dag is het echter een boeiende wijk, waar je kennis maakt met het dagelijkse leven van de Napolitanen.

Al wandelend door een wirwar van smalle straatjes passeer je marktkraampjes gevuld met fruit en vers gevangen vis. Overal weet de geur van vers gebakken deeg je neus binnen te dringen, vermengd met uitlaatgassen van scooters die je aan alle kanten voorbij razen. Boven je hoofd hangt bont gekleurd wasgoed te wapperen en vanaf de balkonnetjes worden temperamentvolle gesprekken gevoerd. Kortom, een plek waar al je zintuigen volop geprikkeld worden.

Napels, de wijk Rione Sanità

Wanneer je de wijk binnen loopt, wordt je direct opgezogen door de sfeer van een typisch Napolitaanse wijk: scooters die voorbij rijden, winkels die hun waar op de straat hebben gestald, het wasgoed dat wappert aan de lijnen. Tussen de winkels vind je de prachtigste gebouwen.